Το εστραγκόν είναι ένα βότανο που χρησιμοποιήθηκε σε πολλές παραδοσιακές συνταγές. Θεωρείται σημαντικό λόγω της ευεργετικής επίδρασης του βοτάνου στην πέψη και χρησιμοποιείται συχνά σε λαδερές τροφές. Είναι ένα από τα καλύτερα αρωματικά ξυδιού και μουστάρδας. Είναι βασικό συστατικό του fine herbes που περιέχει εστραγκόν, μυρώνι, μαϊντανό και σχοινόπρασο που χρησιμοποιείται σε ομελέτες και σάλτσες.
Το βότανο δρα ως αντισκορβουτικό, διουρητικό, εμμηναγωγό, αντιπυρετικό, υπνωτικό, ανθελμινθικό και βοηθά σε προβλήματα πέψης και οδονταλγίας. Δρα ως ήπιο ηρεμιστικό και βοηθά σε ελαφρά προβλήματα αϋπνίας. Έχει ήπιες ιδιότητες εμμηναγωγού και βοηθά σε καθυστέρηση περιόδου. Κατάπλασμα των φύλλων βοηθά σε ρευματισμούς, αρθρίτιδα, ποδάγρα και πονόδοντο. Τα φύλλα του είναι εδώδιμα και ωμά προστίθενται στις σούπες για άρωμα, θυμίζουν γλυκόριζα, περιέχουν ιώδιο, βιταμίνες Α και C, ενώ είναι μια εξαίρετη πηγή καλίου.
Τον Μεσαίωνα το εστραγκόν ονομαζόταν Τραγκόνια ή Τάρχον που μάλλον είναι αραβικής προέλευσης.
Η προέλευση του αραβικού ονόματος μάλλον προέρχεται από το ελληνικό Δράκος (φίδι). Το μίγμα των χυμών εστραγκόν και μάραθου ήταν δημοφιλές ποτό για τους βασιλείς της Ινδίας. Στην Αγγλία έφτασε κατά τη Βασιλεία του Ερρίκου του 8ου, ο οποίος όπως λέγεται χώρισε την Αικατερίνη της Αραγονίας επειδή χρησιμοποιούσε απερίσκεπτα το εστραγκόν. Οι Ρωμαίοι το έβαζαν πάνω σε πληγές από δαγκώματα φιδιών. Στο Ιράν τα φύλλα του εστραγκόν τα έδιναν ως ορεκτικό στα άτομα που πάσχουν από ανορεξία. Στη λαϊκή ιατρική το χρησιμοποιούσαν για δαγκώματα ζώων και το θεωρούσαν φάρμακο για τον πονόδοντο.
Μία ακόμα ιδιότητα του εστραγκόν είναι η ενίσχυση της γνωστικής λειτουργίας. Μπορεί να ενεργοποιήσει το νευρικό σύστημα, βελτιώνοντας την ποιότητα μνήμης, την ικανότητα συγκέντρωσης αλλά και τη διάθεση των ατόμων.
Το έγχυμα των φύλλων χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της δυσπεψίας, φουσκώματα, ενώ το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται για προβλήματα πέψης.
770m.
